قره قروت، خوشمزه و پرخاصيت
قرهقروت مانند دیگر لبنیات برای پیشگیری از پوکی استخوان مفید است. قرهقروت حاوی پروتئین، کربوهیدرات و چربی است.
قرهقروت یکی از فرآوردههای فرعی شیر است که به روش سنتی از کشک تولید میشود.
هر 100 گرم قرهقروت حاوی240 کیلوکالری انرژی است که میتواند بخشی از انرژی مورد نیاز روزانه را تأمین کند.
قرهقروت حاوی پروتئین، کربوهیدرات و چربی است.
پروتئین موجود در این فرآورده نقش ساختاری و استحکامی در بدن (به ویژه عضلات) دارد و به رشد و نمو کمک میکند.
قند موجود در قرهقروت از نوع لاکتوز است که از بهترین قندهای طبیعی میباشد و انرژی کمتری نسبت به قند معمولی دارد. لاکتوز در طی فرآیند تولید قرهقروت شکسته شده و به قند سادهتر تبدیل میشود، بنابراین مصرف قرهقروت برای افرادی که دچار عدم تحمل لاکتوز شیر میباشند، مشکلی ایجاد نمیکند.
از مهمترین خواص قرهقروت، درصد پایین چربی آن است که این محصول را به یک محصول رژیمی برای افراد دچار اضافه وزن و چربی خون بالا تبدیل کرده است.
قرهقروت مانند سایر فرآوردههای لبنی، حاوی کلسیم است. کلسیم از نرمی استخوان در کودکان و پوکی استخوان در بزرگسالان پیشگیری میکند و باعث استحکام دندانها و تنظیم رشد و تقسیم سلولهای پوششی لوله گوارش میشود.
قره قروت حاوی ویتامین D نیز میباشد. این ویتامین باعث افزایش جذب کلسیم در بدن میشود، در نتیجه از عوارض کمبود کلسیم پیشگیری میکند. همچنین از ابتلا به سرطان روده بزرگ نیز جلوگیری میکند.
سایر املاح و مواد مغذی موجود در این فرآورده نیز در فعالسازی آنزیمها و ویتامینها و مقاومت بدن در برابر بیماریهای عفونی نقش موثری دارند.
از آنجایی که قرهقروت حاوی اسیدهای آلی میباشد، ضدعفونیکننده لوله گوارش است، زیرا باعث جلوگیری از رشد باکتریهای مضر در لوله گوارش میشود.
اگر قرهقروت کشک را نگیرند، میزان اسید لاکتیک و کلسیم کشک بیشتر و مزه آن ترشتر میشود.
روش تهیه ی قره قروت
برای تهیه قره قورت معمولاً آب ماست را (بخشی از ماست را که هنگام تغلیظ از آن جدا میشود) به وسیله ی حرارت تغلیظ نموده و بسته بندی میکنند. این محصول بسیار ترش مزه بوده و به عنوان چاشنی همراه غذاهای مختلف مصرف میشود.
روش خانگی
ابتدا دوغ را جوشانده تا آن قدر غلیظ شود که به رنگ قهوه ای برسد. البته میتوان آب ماست را با حرارت ملایم جوشاند تا سیاه شود و سپس آن را روی پلاستیک پهن کرد تا سفت شود.
روش تهیه قره قروت از دوغ
دوغ ترش شده را در مشک میریزند تا تمام چربی آن که کره میباشد جدا گردد. بعد باقیمانده دوغ را میجوشانند تا غلیظ شود، سپس آن را روی پارچه صاف میکنند تا آب آن گرفته شود و باقیمانده را که روی پارچه مانده است، به صورت گلوله یا بیضی یا استوانه در آورده، میگذارند تا خشک گردد و نام آن را کشک میگذارند.
آب چکیده از پارچه را با کمی شیر مخلوط کرده و بعد میجوشانند تا جسمی سرخ رنگ و ترش مزه که قرهقروت نام دارد به دست آید. نام این محصول قرهقروت یا ترف سیاه است.
توصیه ها:
1- از آنجایی که ممکن است به منظور ایجاد طعم و جلوگیری از رشد برخی میکروبها، به فرآوردههایی نظیر کشک و قرهقوروت، میزان زیادی نمک اضافه شود، مصرف اینگونه محصولات به افراد دچار پرفشاری خون توصیه نمیشود.
2- در حال حاضر برخی از قرهقوروتها به صورت سنتی و در شرایط غیربهداشتی تهیه و بستهبندی میشوند. مصرف فرآوردههای غیرپاستوریزه منجر به بروز بیماریهای گوارشی و مسمومیت میشود.
3- هنگام خرید چنین محصولاتی حتماً به تاریخ انقضای محصول توجه کنید.
زیاده روی نکنید
اسیدیته قره قروت از لواشک خیلی بیشتر است و مصرفش میتواند موجب فرسایش مینای دندان شود و آثار مخرب را روی دندانها بگذارد. به همین دلیل بهتر است که در مصرف آن تعادل را رعایت کرد.
افزودن نمک فراوان به قره قروت موجب بالا رفتن سدیم خون میشود و در نتیجه ابتلا به بیماریهایی مانند پُرفشاری خون یا افزایش دفع کلیوی کلسیم شدت مییابد.
در ضمن زیادهروی در مصرف این فرآورده، به دلیل محتوای اسید آن، منجر به ضعف عمومی بدن شده و توصیه نمیشود.
25 فروردین 1395 | 1532 بازدید