با آب حمام، دوست می گیرد
کنایه از کسانی که به طرق سهل و ساده و بدون تحمل رنج و زحمت در مقام جلب دوست برآیند .
آورده اند که ...
سابقاً در همه جای ایران حمام عمومی وجود داشت و اهالی محل، اقلاً هفته ای یکبار به منظور نظافت به حمام می رفتند .
در حمام های عمومی خزینه دار که امروزه در ایران کمتر وجود دارد سنن و آدابی را از قدیم رعایت می کردند که بعضاً جنبهٔ ضرب المثل پیدا کرده است. یکی از آن آداب این بود که هر کس وارد حمام می شد برای اظهار ادب و تواضع نسبت به افراد بزرگتر که در صحن حمام نشسته، مشغول کیسه کشی و صابون زدن بودند، یک سطل یا طاس بزرگ آب گرم از خزینهٔ حمام بر می داشت و بر سر آن بزرگتر می ریخت .
البته این عمل به تعداد افراد بزرگ و قابل احترام که در صحن حمام نشسته بودند، تکرار می شد و این تازه وارد وظیفه خود می دانست که بر سر یکایک آنان با رعایت تقدم و تاخر، آب گرم بریزد .
بسیار اتفاق می افتاد که یک یا چند نفر از اشخاص مورد احترام در حال کیسه کشیدن و یا صابون زدن بودند و احتیاجی نبود که آب گرم به سر و بدن آنها ریخته شود مع ذلک این عوامل مانع از ادای احترام نمی شد و کوچکتر ها به محض ورود حمام، خود را موظف می دانستند که یک طاس آب گرم بر سر و بدن آنها بریزند و بدین وسیله عرض خلوص و ادب کنند. در هر صورت این رسم از قدیمی ترین ایام یعنی از زمانیکه حمام خزینه به جای آب چشمه و رودخانه در امر نظافت و پاکیزگی مورد استفاده قرار می گرفت معمول گردید و چه بسا دوستی و صمیمیتی که در این رهگذر پایه گذاری شد و چه بسا افرادی که با آب حمام دوست پیدا کرده اند.
26 شهریور 1394 | 1298 بازدید