گلستانه ارقام پارسیان|های‌تک

یک راهنما برای مدیران تا با گروه ها به بهترین شکل کار کنند.

رهبران گروه ها، مدیران و سرپرستان معمولا علاقه زیادی به تشکیل گروه ها دارند.

هر کسی نیاز های انگیزشی و احساسی خاص خود را دارد. و شدت و فوریت این نیاز ها هم از شخصی به شخص دیگر متفاوت است. هر چه فردی در یک گروه راحت تر باشد نشان دهنده این است که چه مقدار از نیاز های او برآورده شده است. و این آرامش و راحتی او در گروه مستقیما به کارایی او باز می گردد.

وقتی که نیاز های کارمندان نسبتاً خوب برآورده شود، آنها احساس راحتی بیشتری در گروه دارند و کل گروه هم بهتر و با آرامش و کارایی بیشتری به کار خود ادامه خواهد داد و جمعی دوستانه حکمفرما خواهد بود.

وقتی که نیاز های کارمندان به سختی برآورده شود یا اصلاً برآورده نشود، همه افراد گروه "خارج بازی می کنند" و به خاطر نارضایتی جمعی که وجود دارد کارایی بسیار پایین خواهد آمد. خارج بازی کردن از فردی به فرد و موقعیتی به موقعیت دیگر متفاوت است. اما آنچه مسلم است خارج بازی کردن افراد نشانه ای از برآروده نشدن نیاز هایی است که یا برآورده نشده اند یا به درستی رفع نگردیده اند.

در اینجا لیستی از بنیادی ترین نیاز های افراد در فعالیت های گروهی بیان شده اند. شاید با دانستن آنها بتوانید بهتر گروه خود را رهبری کنید.

افراد در گروه نیاز به سهم خود از قدرت دارند

قدرت همان احساسی است که به ما نشان می دهد می توانیم سرنوشت خود را تحت کنترل در آوریم. به قولی وقتی قدرت داری می توانی بگویی چه اتفاقی خواهد افتاد.

اگر نیاز به قدرت برآورده نشود ممکن است افراد گروه به این شکل خارج بازی کنند:

• عقب نشینی کنند
• منفعل و پرخاشگر شوند
• سرکش و متمرد شوند
• رفتاری خصومت آمیز از خود نشان دهند

رهبران می توانند به افراد گروه احساس قدرت را به این اشکال هدیه بدهند:

• گزینه هایی برای آنها در نظر بگیرند تا حق انتخاب داشته باشند.
• برخی مسئولیت های خود را به آنها بسپارند این مسئولیت ها می توانند به وظایف مختلف و متنوعی مربوط باشند.
• وظایف اعضای گروه در موقعیت های مختلف را برای آنها شفاف و واضح مشخص نمایید.
• با همه با احترام صحبت کنند.

افراد در گروه نیاز به احساس تعلق دارند

افراد در هر گروهی نیاز دارند خواسته شوند! این احساس در میزان مشارکت آنها تاثیر زیادی دارد.

اگر نیاز آنها به خواسته شدن برآورده نشود ممکن است به این شکل واکنش نشان دهند:

• احساس قصور و خطا کاری به آنها دست خواهد داد.
• احساس بی ارزش بودن به آنها دست خواهد داد.
• احساس تنهایی خواهند کرد.
• اعتماد به نفس آنها پایین خواهد آمد.
• احساس سرخوردگی خواهند کرد.
• وقت خود را به لودگی و رویا پردازی می گذارنند و به کار خود اهمیتی نمی دهند و کار ها را با بی دقتی انجام می دهند.
• افراد گروه را آزار می دهند یا آنها را اغفال می کنند یا با آنها دعوا می کنند.
• رفتار افراد سرخوش و بشاش را از خود نشان می دهند و در این کار زیاده روی می کنند.

رهبران می توانند احساس تعلق به گروه را به این صورت تقویت کنند:

• قابلیت ها و استعداد های منحصر به فرد هر کسی را به او یاد آوری نمایید.
• محیطی امن از نطر روحی و احساسی فراهم کنید.
• اراده خود را برای حمایت از تک تک افراد گروه ثابت کنند.

افراد در گروه ها نیاز به احساس کفایت دارند

افراد یک گروه باید احساس کنند آنچه را انجام می دهند می فهمند و کار آنها برای دیگران اهمیت دارد. اگر افراد احساس کنند بی مصرف و بی کفایت هستند یا از زحماتشان قدردانی نمی شود ممکن است:

• انگیزه خود را از دست بدهند
• احساس ضعف کنند و خود را فردی نا کارآمد شمارند.
• شروع به لاف زنی و یاوه گویی کنند تا این کمبود ها را جبران کنند.
• به صورتی نا مناسب شروع به رئیس بازی و حکمفرمایی کنند.
• رفتار هایی برای جلب توجه بیشتر از خود به نمایش می گذارند
• مرتب به دنبال بهانه می گردند.

رهبران می توانند احساس کفایت بیشتری در افراد یک گروه ایجاد کنند به این ترتیب:

• با تمرکز روی نتایج نهایی تمرکز روی فرایند را متعادل کنید.
• دستاورد های بهبود یافته را شناسایی کنید.
• ایده ها و طرح های اصل را شناسایی کنید.
• مشارکت های گروهی و دستاورد های خودساخته آنها را مورد حمایت قرار دهید.

افراد در یک گروه نیاز به آزادی دارند

افراد در گروه به احساس آزادی و احساس آزادی انتخاب نیاز دارند. این واقعیتی است که بسیاری از مدیران از غافل هستند و از دادن آزادی به افراد خود داری می کند و در نتیجه راندمان کل گروه را کاهش می دهند.

 اگر افراد گروه احساس کنند خیلی محدود شده اند آنگاه ممکن است:

• از انجام بسیاری از کارهایی که می تواند برای سیستم مفید باشد عقب نشینی کنند.
• نسبت به انجام کارها بی میل شوند.
• بی اعتنا شوند.
• در برابر سرپرستان و مدیران خود به شدت بایستند.
• به روش های مختلف سرپرست خود را دور بزنند.

رهبران می توانند به اعضای گروه خود کمک کنند احساس آزادی بیشتری داشته باشند به این ترتیب:

• از خود مختاری همراه با مسئولیت پذیری پشتیبانی کنید.
• از خلاقیت و نوع آوری پشتیبانی نمایید.

افراد در یک گروه نیاز به سرگرمی دارند.

هر کسی حتی مدیران، سرپرستان و هر یک از اعضای گروه نیاز به سرگرمی و تخلیه روانی دارند. اگر آنها در محیطی کسالت آور، خسته کننده یا سرکوب گر بیفتند چنین واکنشی خواهند داشت:

• خستگی خود را نمایان خواهند کرد
• احساس نا کامی می کنند
• خود را با افکار پوچ مشغول می کنند.
• سعی می کنند سرپرستان خود را برای کار نکردن و شانه خالی کردن از زیر وظایف بازی دهند و گاه او را هدایت خواهند کرد.
• به دشمنی با چنین سیستمی خواهند پرداخت.

رهبران گروه می توانند به این روش ها محیطی سرگرم کننده و دوست داشتنی برای اعضای گروه خود فراهم کنند:

• شوخ طبع باشند.
• فرصت هایی برای بازی و سرگرمی فراهم کنند.
• دوره های آموزشی برگزار نمایند یا کار های ابتکاری جالب برای سرگرمی اعضا انجام دهند.
• اندیشمندانه رقابت های سالم و سرگرم کننده برگزار کنند.

قدرت گروه ها را مهار کنید.

اگر اعضای گروه با یکدیگر و زیر نظر رهبری که به نیازهای آنها و فرایند مدیریتی گروه آگاه است کار کنند، در این صورت گروهی هم مولد خواهیم داشت که نتیجه کار آنها رضایت بخش و دلنشین خواهد بود. وقتی که رهبر بتواند برای برآورده کردن نیازهای گروه پیشدستی کند و برای رفاه آنان برنامه ریزی کند آنگاه با احتمال قریب به یقین افرادش هم افزایی واقعی را پدیدار خواهند کرد. و این هم افزایی است که برایند آن از مجموع تلاش تک تک افراد بیشتر خواهد بود و افراد در این گروه  قدرتمند و مولد عمل خواهند کرد.